ყარაჩაის ცხენის ჯიში ჰიპოალერგიული, ჯანმრთელობისა და სიცოცხლის ხანგრძლივობა

2024 ავტორი: Daisy Haig | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-17 03:10

ყარაჩაი ცხენოსანი ცხენის ჯიშია, რომელიც წარმოიშვა კავკასიონის მთების ჩრდილოეთ რეგიონებიდან. იგი პირველად გამოიყვანეს სამხედრო და სოფლის მეურნეობაში გამოსაყენებლად. ეს სასურველი ცხენის ჯიშია მცირე, მაგრამ კუნთოვანი აღნაგობის, ნაყოფიერების მაღალი მაჩვენებლის, მდგრადობისა და დაავადებების მიმართ გამძლეობის გამო.

Ფიზიკური მახასიათებლები

ყარაჩაელებსა და ყაბარდას შორის მშობიარობის ფართო მცდელობებამდე, ყარაჩაი ცნობილი იყო თავისი პატარა (ტიპიურად თანამედროვე ყარაჩაიზე ნაკლები), კუნთოვანი და სუსტი სხეულით. ყოფილი ყარაჩაი დაახლოებით 14 ხელზე იდგა (56 დიუმი, 142 სანტიმეტრი). მას ჰქონდა ელეგანტური გარეგნობის თავი, მოხრილი ყურები, დახვეული კუდი და ხუჭუჭა მანე. მაშინ ყარაჩისთვის დომინანტი ფერები იყო შავი და ყავისფერი.

დღეს ყარაჩაი ოდნავ მაღალია, დაახლოებით 14,3-15 ხელი სიმაღლეზეა (57-60 დიუმი, 145-152 სანტიმეტრი). მას ახლა უფრო დიდი, ვერძის ფორმის თავი აქვს მიმაგრებული, საშუალო სიგრძის კუნთოვან კისერზე. ამასთან, მან შეინარჩუნა ყავისფერი და შავი დომინანტი ფერები. მისი კრუპი კარგად არის განვითარებული და საშუალო სიგრძის, მხრები ოდნავ დახრილი, მკერდი ღრმა და განიერი, ზურგი მყარი და სწორი. ამასთან, მისი ფეხები აჩვენებს პასტერების მცირე ნაკლოვანებებს. ამის მიუხედავად, მისი კარგად აშენებული ჩლიქები უფრო მეტ კომპენსაციას ახდენს ამ ნაკლოვანებას.

სხვა ცხენის ჯიშებთან კვეთამ განაპირობა სამი სპეციფიკური ყარაჩაის ტიპი: ძირითადი, უნაგირი და მასიური ყარაჩაი. ძირითადი ტიპი ყველაზე გავრცელებულია; იგი გამოიყენება როგორც მთის საცხენოსნო პაკეტი ტურებში და დასასვენებლად. სამაგიეროდ, უნაგირის ტიპია ყარაჩაი, რომელსაც აქვს გარკვეული ჯიშის ჯიშის წარმოშობა. იგი ძირითადად გამოიყენება სპორტულ საქმიანობებში და ცხენის სხვა ჯიშებთან გამრავლების პროგრამებში კავკასიის რეგიონში. დაბოლოს, მასიური ტიპი უფრო მცირე ზომისაა და ის ძირითადად ტრანსპორტირებისთვის გამოიყენება.

პიროვნება და ტემპერამენტი

ყარაჩაი თავისებურად კეთილგანწყობილია. ის ძალზე რეაგირებს რეაქციაზე და არ არის მწვავე მღელვარებისკენ მიდრეკილი. ეს მას მთის ტურიზმის ინდუსტრიისთვის მნიშვნელოვნად აქცევს.

მოვლა

ყარაჩაიმ გადაშენებას გადარჩენა ძირითადად ორი მიზეზის გამო შეძლო: ნაყოფიერების მაღალი მაჩვენებლისა და ცხენის საერთო დაავადებების მიმართ ძლიერი წინააღმდეგობის გაწევა. ყარაჩაი გამძლე ჯიშია, რომელიც მოითხოვს მინიმალურ ზედამხედველობას.

ისტორია და ისტორია

ყარაჩაის ცხენი მოდის ჩრდილოეთ კავკასიის მთიანი რეგიონიდან. ის არსებობს დაახლოებით ათასი წლის განმავლობაში. ეს დაიწყო როგორც ნედლი ჯიში, სხვადასხვა ჯიშის ყაბარდას და სხვა სტეპური ცხენების შერევის შედეგად, რომლებიც კავკასიის მთების სხვადასხვა რეგიონიდან ჩამოდიან.

პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ პირველი წლების განმავლობაში ცდილობდნენ ყარაჩაის გამოყენებას სამხედრო და სამეურნეო სამუშაოებისთვის. ამის შესაბამისად, მოხდა შერჩევითი გამრავლება. ყარაჩაის და სხვა მთის ცხენის ჯიშის პირველი საყრდენი წიგნი გაიხსნა და 1935 წელს იყო ათასზე მეტი ყარაჩაის საძვალე.

გასული საუკუნის 40-იანი წლების დასაწყისში ყარაჩაი ამოღებულ იქნა სიიდან და ყაბარდას რეესტრის ქვეშ მოექცა. ამ ნაბიჯმა საფუძველი ჩაუყარა მეცხოველეობის ფხვიერ პრაქტიკას, რაც ჯიშს გაანადგურებდა, თუ მთავრობა და ექსპერტთა მხედრები არ იქნებოდნენ ყარაჩაის შენარჩუნების მცდელობაში. 1980-იან წლებში დაწესდა ყარაჩაის ცხენის ჯიშის სტანდარტი. ამან ყარაჩაი აღადგინა, როგორც ყაბარდასგან განსხვავებული ჯიში.