Სარჩევი:

გენეტიკა ადასტურებს, რომ ძაღლები მგლები არ არიან
გენეტიკა ადასტურებს, რომ ძაღლები მგლები არ არიან

ვიდეო: გენეტიკა ადასტურებს, რომ ძაღლები მგლები არ არიან

ვიდეო: გენეტიკა ადასტურებს, რომ ძაღლები მგლები არ არიან
ვიდეო: 20/12/10 მგლები სოფელში 2024, ნოემბერი
Anonim

ვიცი, აშკარად ჩანს … ძაღლები მგლები არ არიან. ძაღლები ათიათას წელზე მეტი ხნის განმავლობაში ვითარდებოდნენ და გამოჰყავდნენ, რომ ისინი მგლის წინაპრებისგან გამორჩეულიყვნენ. ეს მათ ანატომიასა და ქცევაში ჩანს.

ახლა, კვლევამ გამოავლინა მათი გენეტიკური შემადგენლობის განსხვავებები. კვლევის თანახმად, რომელიც 23 იანვარს გამოქვეყნდა ჟურნალ Nature- ში, საოცრად დიდი ნაწილი ეხება კვებას.

შვედეთის მეცნიერებმა დაადგინეს დნმ-ის 12 ჯიშის მგელი და 60 ძაღლი. მათ დაადგინეს "36 გენომიური რეგიონი, რომლებიც ძაღლის მოშინაურების დროს შერჩევის მიზანს წარმოადგენს. ამ ცხრამეტიდან შეიცავს ტვინის ფუნქციონირებისთვის მნიშვნელოვან გენებს, რომელთაგან რვა მიეკუთვნება ნერვული სისტემის განვითარების გზებს და პოტენციურად უდევს საფუძვლად ქცევის ცვლილებებს ძაღლის მოშინაურებაში."

ეს მოსალოდნელია. ჩემს ფეხებთან შემოხვეულ მოკრივეს აქვს რამდენიმე ქცევა, რომელსაც მგლის მსგავსს ვუწოდებდი. არა მგონია, მას ერთი კვირა გაეტარებინა, თუ იძულებული გახდებოდა თავი გაევლო ველურ ბუნებაში.

ამ კვლევაში ყველაზე მომხიბლავი იყო შემდეგი:

ათი გენი, რომლებსაც მთავარი როლი აქვთ სახამებლის მონელებაში და ცხიმების ცვლაში, ასევე აჩვენებს შერჩევის სიგნალებს. ჩვენ გამოვყოფთ საკვანძო გენებში კანდიდატ მუტაციებს და ვუზრუნველყოფთ ძაღლებთან მგლების მიმართ სახამებლის მონელების გაზრდას. ჩვენი შედეგები მიუთითებს იმაზე, რომ რომანმა ადაპტაციამ თანამედროვე ძაღლების ადრეულ წინაპრებს საშუალება მისცა გაევითარებინათ სახამებლით მდიდარი დიეტა, მგლების ხორცისმჭამელ დიეტასთან შედარებით, გადამწყვეტი ნაბიჯი იყო ძაღლების ადრეული მოშინაურებისთვის.

ამას აქვს აზრი, როდესაც ამას მას ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული თეორიის კონტექსტში აყენებთ, თუ როგორ ხდება ძაღლების მოშინაურება. ჰიპოთეზა დაახლოებით ასე გამოიყურება:

დაახლოებით იმ პერიოდში, როდესაც ჩვენი მრავალი წინაპარი ცვლილებებს ახდენდა მონადირეების შემგროვებელი ცხოვრების წესით სოფლის მეურნეობაში, მგლებმა იგრძნეს შესაძლებლობა. საჭმელი უხვი იყო ჩვენს ადრეულ მეურნეობებში. მესაქონლეობა იყო და მღრღნელები და სხვა "მავნე ცხოველები". ზოგიერთმა სამეწარმეო მგელმა, რომელსაც შეეძლო ხალხის შედარებით ახლო სიახლოვეში ცხოვრება, შეძლო ამ ხელმისაწვდომი საკვების წყაროს გამოყენება. დროთა განმავლობაში შეირჩა ქცევითი და ანატომიური თვისებები, რომლებიც შეეფერება ხალხთან ახლოს ცხოვრებას, რამაც დაიწყო მგლისგან ძაღლზე გადასვლა.

ხორცი ერთადერთი საკვები არ იყო, რომელიც ამ ფერმების გარშემო იყო. ასევე ბევრი მარცვლეულის წარმოება ხდებოდა. მგელი-ძაღლები, რომლებსაც ასევე შეეძლოთ კარგად გამოიყენონ საკვები პური, რომელიც ხელმისაწვდომი იყო, კონკურენტულ უპირატესობას ანიჭებენ მათ, ვისაც არ შეეძლო.

ხალხთან ახლომახლო ცხოვრებამ და მათ მიერ საბოლოოდ მოშენებულმა შეცვალა ძაღლების გარეგნობა და ქცევა, არამედ მათ ძირეულად შეცვალა მათი ფიზიოლოგიური შესაძლებლობა, ეფექტურად გამოიყენონ საკვები, რომელსაც ჩვენ თვითონ ვაწარმოებთ.

image
image

dr. jennifer coates

source:

the genomic signature of dog domestication reveals adaptation to a starch-rich diet. axelsson e, ratnakumar a, arendt ml, maqbool k, webster mt, perloski m, liberg o, arnemo jm, hedhammar a, lindblad-toh k. nature. 2013 jan 23.

გირჩევთ: