თირკმლის დაავადება, რომელსაც ძაღლებში მრავლობითი ცისტები იწვევს

2024 ავტორი: Daisy Haig | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-17 03:10

პოლიკისტოზური თირკმლის დაავადება ძაღლებში

თირკმელების პოლიკისტოზური დაავადება არის დაავადება, რომლის დროსაც თირკმლის პარენქიმის დიდი ნაწილები, თირკმელების ფუნქციური ქსოვილი, რომლებიც ჩვეულებრივ დიფერენცირებულია, მრავლობითი კისტებით ინაცვლებს.

კისტა არის დახურული ტომარა, რომელიც შეიძლება იყოს სავსე ჰაერით, სითხით ან ნახევრად მყარი მასალით. თირკმლის კისტები ვითარდება ადრე არსებულ ნეფრონებში - თირკმლის ქსოვილის ფუნქციონალური ფილტრაციის უჯრედებში და შემგროვებელ სადინრებში. უცვლელად, დაავადება ძაღლის ორივე თირკმელზედაა.

მიუხედავად იმისა, რომ თირკმელების პოლიკისტოზური დაავადება ჩვეულებრივ არ არის სიცოცხლისათვის საშიში, მისი მკურნალობა უნდა მოხდეს რაც შეიძლება ადრე, რათა თავიდან იქნას აცილებული ცისტის პროგრესირება და განვითარდეს მეორადი ბაქტერიული ინფექცია, ან ამან შეიძლება გამოიწვიოს სეფსისი, სისხლში ჩირქის წარმოქმნის ტოქსიკური ორგანიზმების არსებობა.

ძაღლებსაც და კატებსაც შეიძლება განუვითარდეთ თირკმელების პოლიკისტოზური დაავადება, ზოგი ჯიში უფრო მგრძნობიარეა, ვიდრე სხვა. მაგალითად, კაირნ ტერიერი და ბიგლი ყველაზე ხშირად განიცდიან ამ თირკმლის დაავადებას, ვიდრე სხვა ჯიშები.

თუ გსურთ გაიგოთ, თუ როგორ მოქმედებს ეს დაავადება კატებზე, ეწვიეთ PetMD ჯანმრთელობის ბიბლიოთეკის ამ გვერდს.

სიმპტომები და ტიპები

საწყის ეტაპზე თირკმლის პოლიკისტოზური დაავადების გამოვლენა შეიძლება ძნელი იყოს. კისტები ხშირად დაუდგენელია, სანამ არ გახდება დიდი და მრავლდება, რომ ხელი შეუწყოს თირკმლის უკმარისობას ან მუცლის გადიდებას. პაციენტთა უმეტესობა არ გამოხატავს რაიმე სიმპტომებს კისტის ფორმირებისა და ზრდის საწყის ეტაპებზე.

დაავადების პროგრესირების შემდეგ, შესაძლებელია გამოვლინდეს ბოზელატირებული (მუწუკებიანი) თირკმელები. ეს აღმოჩენილია მუცლის პალპაციის დროს, რომლის დროსაც მუცლის კუნთები უკონტროლოდ იძვრება.

თირკმლის კისტების უმეტესობა არ არის მტკივნეული, ამიტომ ძაღლს შეიძლება არ აღენიშნებოდეს რაიმე დისკომფორტი, მაგრამ კისტებთან ასოცირებულმა საშუალო ინფექციამ შეიძლება მოგვიანებით გამოიწვიოს დისკომფორტი.

Მიზეზები

თირკმლის კისტის ზუსტი სტიმულები ზუსტად არ არის ცნობილი. როგორც ჩანს, გენეტიკური, გარემო და ენდოგენური ფაქტორები ახდენენ გავლენას ამ დაავადების განვითარებაზე.

ენდოგენური ნაერთები, რომლებიც, სავარაუდოდ, ხელს უწყობენ კისტის განვითარებას, მოიცავს პარატიროიდულ ჰორმონს (ჰორმონი, რომელსაც გამოყოფენ ენდოკრინული სისტემის პარაიროიდული ჰორმონები) და ვასოპრესინი (თავის ტვინის ჰიპოთალამუსის არეში სინთეზირებული პეპტიდური ჰორმონი).

დიაგნოზი

დიაგნოზირების ერთ – ერთი პროცედურა, რომელიც შეიძლება გამოყენებულ იქნას თირკმელების პოლიკისტოზური დაავადების საეჭვო ფაქტორში, არის სითხის შეფასება თირკმლის წვრილი ნემსით ასპირატების საშუალებით (რომელშიც სითხე ნემსის საშუალებით იხსნება), რაც ხელს შეუწყობს კისტების წარმოშობის გარკვევას.

საჭირო დამატებითი დიაგნოსტიკური პროცედურები მოიცავს მუცლის ღრუს ექოსკოპიას, რამაც შეიძლება გამოავლინოს ცისტების არსებობა ზოგიერთ ორგანოში, შარდის ანალიზი და კისტოზური სითხის გამოკვლევა. შეიძლება გაკეთდეს კისტის სითხეების ბაქტერიული კულტურა იმის დასადგენად, განვითარებულია თუ არა მეორადი ინფექცია და საჭიროა თუ არა მკურნალობა. ჰიპერტენზია, ან მაღალი წნევა შეიძლება ასევე იყოს.

თუ თირკმლის პოლიკისტოზური დაავადება არ არის ძაღლის სიმპტომების მიზეზი, ალტერნატიული დიაგნოზით შეიძლება შეიცავდეს უჯრედისის არაბუნებრივი ზრდა, როგორიცაა თირკმლის სიმსივნე, თირკმლის უკმარისობა და თირკმელების სხვა მრავალი კისტოზური დაავადება.

მკურნალობა

ამ დროს თირკმლის კისტის აღმოფხვრა შეუძლებელია, ამიტომ მკურნალობა ხშირად შემოიფარგლება კისტის წარმოქმნის შედეგების მინიმუმამდე შემცირებით, მაგალითად თირკმელებში ინფექციით. თირკმლის მსხვილი ცისტებიდან ნემსით სითხის პერიოდული მოცილება შეიძლება გამოყენებულ იქნას ტკივილის შესამცირებლად და კისტის მოცულობის შესამცირებლად და შეიძლება დაინიშნოს მრავალი მედიკამენტი სიმპტომების და მეორადი გართულებების გასამკლავებლად, როგორიცაა ბაქტერიული ინფექცია.

ცხოვრება და მართვა

ძაღლების პოლიკისტოზით დაავადებული ძაღლების მონიტორინგი უნდა ჩატარდეს ყოველ ორ – ექვს თვეში ასოცირებული დაავადებების გამო, მაგალითად, თირკმლის ინფექცია, თირკმლის უკმარისობა და მომატებული ტკივილი. თუ ბაქტერიული ინფექცია და მასთან დაკავშირებული სეფსისი (სისხლში ჩირქის წარმომქმნელი და ტოქსიკური ორგანიზმების არსებობა) არ მოხდა, მოკლევადიანი პროგნოზი ხელსაყრელია - მკურნალობის გარეშეც კი.

გრძელვადიანი პროგნოზი ძაღლებისთვის, რომლებსაც აქვთ პოლიკისტოზური თირკმლის დაავადებები, ჩვეულებრივ დამოკიდებულია მდგომარეობის სიმძიმეზე და თირკმლის უკმარისობის შემდგომ პროგრესირებაზე.

პრევენცია

იმის გამო, რომ თირკმელების პოლიკისტოზური დაავადების ზუსტი მიზეზი უცნობია, არ არსებობს სპეციალური პროფილაქტიკური ღონისძიების მიღება. ამასთან, შერჩევითმა მეცხოველეობამ შეიძლება შეამციროს გენეტიკური მრავალფეროვნება და ამით გაზარდოს სხვა არასასურველი მემკვიდრეობითი თვისებების სიხშირე დაზარალებულ ჯიშებში.