ჩინეთის მეთაურობით თევზის მეურნეობები იზრდებიან

2024 ავტორი: Daisy Haig | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-17 03:10

ვაშინგტონი - თევზის თითქმის ნახევარი მთელს მსოფლიოში ახლა ფერმებიდან მოდის, ველური ბუნების ნაცვლად, ჩინეთსა და სხვა მწარმოებლებს უფრო მეტი შორსმჭვრეტელობა სჭირდებათ ეკოლოგიური ზემოქმედების შესამცირებლად.

თევზზე მზარდი მოთხოვნილებისა და ველური დაჭერის გასაზრდელად შეზღუდული შესაძლებლობების წყალობით, აკვაკულტურა - ზღვის პროდუქტების მოშენება შეზღუდულ პირობებში - მკაცრად ზრდის შენარჩუნებას, ნათქვამია ანგარიშში, რომელიც ვაშინგტონში და ბანგკოკში გამოქვეყნდა.

WorldFish Center, არასამთავრობო ჯგუფი, რომელიც მხარს უჭერს შიმშილის შემცირებას მდგრადი თევზაობის საშუალებით და გარემოსდაცვითი ორგანიზაცია Conservation International– მა დაადგინა, რომ საკვების თევზის 47 პროცენტი აკვაკულტურაზე მოდის 2008 წელს.

კვლევაში ნათქვამია, რომ მხოლოდ ჩინეთს შეადგენდა მსოფლიოში აკვაკულტურის 61 პროცენტი - მისი მნიშვნელოვანი ნაწილია კობრი, რომელიც ძალზე მომთხოვნია რესურსებით - და მთელი აზია დაახლოებით 90 პროცენტი.

აკვაკულტურა დიდი ხანია სადავოა, გარემოსდამცველთა ნაწილი შეშფოთებულია სანაპირო ზონების დაბინძურებით.

მაგრამ კვლევის თანახმად, აკვაკულტურა ისეთი დამანგრეველი არ იყო, როგორც მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვის მოშენება, როგორიცაა მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვი და ღორი, რაც მიწისძვრისა და წყლის გამოყენებას სერიოზულ დაძაბულობას ანიჭებს და კლიმატის ცვლილების ძირითადი წყაროა.

ვეგეტარიანული დიეტა ყველაზე ჯანმრთელი იქნებოდა გარემოსთვის, მაგრამ კვლევის თანახმად, უბრალო ფაქტია, რომ განვითარებად ქვეყნებში უფრო მეტი ადამიანი მიირთმევდა ხორცს, როდესაც ისინი ქალაქებში გადავიდნენ.

”მე ვფიქრობ, რომ ამ ეტაპზე აკვაკულტურის პროდუქტებზე მოთხოვნის შემცირების ალბათობა ძალზე საეჭვოა”, - თქვა სებასტიან ტროენგმა, Conservation International- ის საზღვაო კონსერვაციის ვიცე-პრეზიდენტმა.

”ასე რომ, რა უნდა გაერკვნენ, თუ ეს ზრდა გრძელდება, როგორ უნდა დავრწმუნდეთ, რომ იგი დაკმაყოფილებულია ისე, რომ ზედმეტი ტვირთი არ აყენებს გარემოს, ისე, რომ გამოყენებულ იქნას საუკეთესო პრაქტიკა და სახეობების ჯგუფები კულტურული, რომელსაც ზედმეტი გავლენა არ აქვს”, - თქვა მან.

კვლევამ შეისწავლა აკვაკულტურის გავლენა ისეთ ადგილებში, როგორიცაა ენერგიის გამოყენება, მჟავიანობა და კლიმატის ცვლილება.

კობრთან ერთად, ყველაზე დიდი გარემოზე ზემოქმედების სახეობებში შედის გველთევზა, ორაგული, კრევეტები და კრევეტები, რადგან ისინი ხორციანად არიან, რაც იმას ნიშნავს, რომ მეურნეობებს გარედან თევზის საკვების მიღება სჭირდებათ და მეტი ენერგია.

სპექტრის მეორე ნაპირზე, მიდიებისა და ხამანწკების მოშენებას - ზღვის წყალმცენარეებთან ერთად - ნაკლები გავლენა აქვს.

კვლევამ ქვეყნებს შორის ფართო ვარიაციები გამოავლინა, რაც იმედს გამოთქვამს, რომ საუკეთესო პრაქტიკის გაზიარებამ შეიძლება შეზღუდა გავლენა გარემოზე.

ერთ გასაოცარ შედარებაში, კვლევაში ნათქვამია, რომ ჩინეთში კრევეტებისა და კრევეტების ფერმების ეკოლოგიური ზემოქმედება 50-დან 60 პროცენტით შემცირდება, თუ ისინი ენერგიის იგივე დონეს გამოიყენებენ, როგორც ტაილანდში.

აკვაკულტურის წარმოება 1970 წლიდან იზრდება 8.4 პროცენტით და ვრცელდება ახალ ადგილებში, მაგალითად, აფრიკაში, ნათქვამია კვლევაში, რომელიც მიუთითებს ეგვიპტეში და ნიგერიაში თევზზე მოთხოვნილების გაზრდაზე 2000 წლის შუა რიცხვებში ფრინველის გრიპის კრიზისის შემდეგ.

კვლევამ მოითხოვა შემდგომი შესწავლა იმის შესახებ, თუ როგორ შეუძლიათ სუპერმარკეტების ქსელებს, განსაკუთრებით განვითარებად აზიის ქვეყნებში, გააუმჯობესონ გარემოსდაცვითი მაჩვენებლები მოშენებულ თევზებში, რომლებიც მათ მომხმარებლებს მოაქვთ.

კვლევა გამოქვეყნდა რამდენიმე დღის შემდეგ, შეერთებულმა შტატებმა - შედარებით მცირე მოთამაშემ აკვაკულტურაში - ავტორიზებული სახელმძღვანელო მითითებები, რომლებიც თევზსაშენ მეურნეობებს ზოგიერთ ფედერალურ წყალს გაუხსნიდა.

კომერციის მდივანმა გარი ლოკმა განაცხადა, რომ შეერთებულ შტატებს $ 9 მილიარდიანი სავაჭრო დეფიციტი ჰქონდა ზღვის პროდუქტებში და რომ აკვაკულტურის ზრდა დააკმაყოფილებს ადგილობრივ მოთხოვნას და შექმნის სამუშაო ადგილებს, მათ შორის გაჭირვებულ ყურის სანაპიროებზე.

გეგმას თავს დაესხნენ გარემოსდამცველები, რომლებიც ამბობდნენ, რომ ეს ნარჩენებს სახიფათოდ მოუახლოვდებოდა ხალხს და შესაძლოა ბაზარზე ფასების შემცირება მოახდინოს.

”უკანასკნელი რაც ჩვენ გვჭირდება არის უზარმაზარი ოკეანეების თევზების ფერმები, რომლებსაც შეუძლიათ და ავრცელებენ დაავადებებს, მილიონობით თევზის გაქცევის საშუალებას, ველური პოპულაციების განადგურებას, ტურიზმის ინდუსტრიას საფრთხეში ჩაგდება და ადგილობრივი მეთევზეების საარსებო წყაროს კიდევ უფრო განადგურება”, - ადვოკატირების ჯგუფმა Food & Water უყურე თქვა.